İŞKUR önünde umut kuyruğu

Geniş tanımlı işsiz sayısı 12 milyona dayandı. Geçim şartları zorlaşan vatandaş iş bulmak için mücadele ediyor.

Üniversite öğrencisinden emekliye, engelliden yüksek lisans mezununa kadar milyonlarca kişi iş bulma umuduyla Türkiye İş Kurumu’ndan (İŞKUR) kendilerine iş bulmasını istiyor. Eylül ayı itibarıyla İŞKUR’a kayıtlı iş arayanların sayısı 2 milyon 267 bini aştı. Resmi verilere göre eylülde Türkiye’de işsiz sayısı 3 milyon 75 bine çıktı. DİSKAR verileri ise geniş tanımlı işsiz sayısının 11 milyon 705 bin kişiye ulaştığını gösteriyor. İş aramaktan umudunu kesen ya da çalışmaya hazır olduğu halde iş bulamayanların sayısı da son bir yılda 1 milyon 47 bin kişi artarak 5 milyon 303 bine ulaştı.

Ankara’nın en büyük ilçesi Çankaya’da bulunan İŞKUR hizmet binası, her gün iş bulma umuduyla gelen vatandaşların “bir umut” diyerek başvurularına sahne oluyor. Okul masraflarını karşılamak için iş arayan üniversite öğrencilerinden, yüksek lisan mezunlarına, emeklilerden, engellilere kadar birçok kesimden vatandaş, iş bulabilmek için aylarca kurumun kapısında bekliyor.

10 YILDIR İŞ YOK

 PINAR ŞEN (26): Bir yandan çalışıp bir yandan üniversite okuyorum. Bir genç olarak öfkeliyim. Öğrenciler kitap alabilmek, beslenmek için bir yandan çalışmak zorunda kalıyor. Eğitimimizden istediğimiz verimi alamıyoruz bu nedenle. Kız kardeşlerimle çalışıp ev kirasını, faturaları ödemeye çalışıyoruz. Bankalara borçlandım, dört tane icra dosyam var.

 BANU SEZER (31): Hukuk bölümünde yüksek lisans öğrencisiyim. Eğitim seviyeme rağmen 10 senedir iş bulamıyorum. İŞKUR’daki memur bile artık beni görmekten sıkıldı. Üç harfli marketlerde çalıştım şimdiye kadar. Artık bu ülkede dayanamıyorum, iltica etmeyi bile düşünüyorum. Bu ülkede hak ettiğim değeri görmüyorum.

Her gün geliyorum

 BÜLENT ÖZEN: Beş aydır her gün İŞKUR’a gelip iş başvurusunda bulunuyorum. Kimseden ses yok. Artık ev kiramı bile ödeyemeyecek noktaya geldim. Her gün sadece patates yiyorum. Vatandaş zaten sömürülüyor, bir de üstüne her şeye zam yapılıyor. Her şey ateş pahası. Ben yaşamak için savaşıyorum resmen. Ben tek başıma iş bulabilmek için mücadele ediyorum.

Çok eziyet çekiyoruz

 TAHSİN KALYON: Emekliyim, 19 bin lira emekli maaşı alıyorum. Çocuklarımı okutuyorum. Aldığım emekli maaşı bizim evin mutfağına bile yetmez hale geldi. İş bulma umuduyla her gün buraya gelmek zorunda kalıyorum. Geçinemiyoruz, eziyet çekiyoruz. Bu yaşımda temizlik işi bile olsa yaparım. 200 liranın aşağısında peynir yok, alamıyoruz. İş bulamazsam iki ekmek yerine bir ekmek alacağız, yaşamaya çalışacağız.

Üniversite mezunuyum tuvalet temizliyorum

 ÖZLEM HAKVERDİ: Kimya mezunuyum, iş bulamadım. İki çocuk annesiyim, kızım şehir dışında üniversite okuyor. Kızımın yurt ücreti 20 bin lira, cep harçlığı 15 bin lira. Bir çocuğuma 35 bin lira gidiyor zaten. Diğer çocuğum dershaneye gidiyor. Biz ne yiyeceğiz? Her gün bulgur, baklagil... Yüzde 70 engelliyim. Her türlü işi yapacak durumda değilim. İŞKUR’un kısa süreli programları bulunuyor. Üç günlük programlar kapsamında okullara tuvalet temizliğine gidiyorum.

NEFES