Amasya Kongresi’nin ardından 22 Haziran 1919’da ilan edilen Amasya Tamimi tüm dünyaya, “Ulusun bağımsızlığını yine ulusun azim ve kararı kurtaracağını” ilan etmişti. Bu azim ve kararlılık doğrultusunda 23 Temmuz 1919’da başlayan ve 7 Ağustos 1919’da sona eren Erzurum Kongresi, ulusal kurtuluşun önemli bir dönemeç noktası olarak tarihteki yerini aldı.
Ulusal Kurtuluş Mücadelesi’nin lideri Mustafa Kemal’in başkanlık ettiği kongreye Trabzon, Erzurum, Sivas, Bitlis ve Van’dan gelen 62 delege katıldı.
Kongrede şu tarihi kararlar alındı:
1 — Millî sınırlar içinde bulunan vatan parçaları bir bütündür. Birbirinden ayrılamaz
2 — Her türlü yabancı işgal ve müdahalesine karşı ve Osmanlı Hükûmeti’nin dağılması halinde, millet topyekûn kendisini savunacak ve direnecektir.
3 — İstanbul Hükûmeti vatanı koruma ve istiklâli elde etme gücünü gösteremediği takdirde, bu gayeyi gerçekleştirmek için geçici bir hükûmet kurulacaktır. Bu hükûmet üyeleri millî kongrece seçilecektir. Kongre toplanmamışsa bu seçimi Heyeti Temsiliye (38) yapacaktır.
4 — Kuvayı Milliye’yi (39) tek kuvvet olarak tanımak ve millî iradeyi hâkim kılmak esastır
5 — Hristiyan azınlıklara siyasî hâkimiyet ve sosyal dengemizi bozacak imtiyazlar verilemez
6 — Manda ve Himaye kabul olunamaz
7 — Millî Meclis’in derhal toplanmasını ve hükûmetin yaptığı işlerin Meclis tarafından kontrol edilmesini sağlamak için çalışılacaktır
Erzurum Kongresi, ilklerin yaşandığı bir kongre olmasıyla da önemli bir tarihsel dönemeç.
Bu kongrede ilk kez ulusal sınırlardan bahsedilmiş ve ulusal egemenliğin kayıtsız şartsız sağlanması karar altına alınmıştır. Bu doğrultuda il kez geçici bir hükümetin kurulmasından söz edilmiştir.
Kongre ile birlikte Mustafa Kemal’in başkanlığını yaptığı 9 kişilik bir Temsil Heyeti kurulmuş ve bu heyet TBMM kurulana kadar hükümet gibi hareket etmiştir.
Erzurum Kongresi ayrıca “Sinei millet” kararı alarak bütün askeri görevlerinden istifa eden Mustafa Kemal’in ilk sivil görev yeridir ve Sivas Kongresi için de hazırlık niteliği taşımaktadır.
Tele1